วัน อังคาร ที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2554
ชีวิตมันก็เท่านี้ ตื่นมาทำงานบ้านกวาดบ้าน ล้างจาน อาบน้ำแปรงฟันกินข้าว......
แล้วก็ทำงาน......มันก็เป็นอย่างงี้ทุกวันซิน่า........
ย้อนอดีต
หลังจากที่เมื่อวานไปตะเว้นซื้อหนังสือทำเท็มเพลต เว็บสำเร็จรูป ร้านหนังสือในเมือง
เจออยู่ 1 เล่ม อีกเล่มได้ คู่มือเรียนเว็บโปรแกรมมิ่ง.....
แม้ ๆ ตัวเอง ....คิดการใหญ่ริอาจเป็นเว็บโปรแกรมมิ่ง....นี้คือฝันของผมเอง
เพราะหลังจากที่หลงไหลไปกับการใช้อินเตอร์เน็ตตั้งแต่อายุสิบกว่า....
รู้สึกว่านี่เลยที่ใช่สำหรับผม......
ย้อนอดีตไปอีก....
ตอนนั้นฝันก็ยังคงเป็นฝันอยู่
เนื่องจากเรียนมาในสายอาชีพ อีกทั้งเรียนสายช่างยนต์....
มันคนละทางกันเลยนะเนี่ย...แล้วฝันจะเป็นจริงหรือไม่....
เพราะความรู้ ....ก็ไม่มี...เรื่องเว็บยิ่งแล้วใหญ่ต้องมีพื้นทางภาษา HTML
ที่เรียนในวิทยาลัยเขาก็สอนพอรู้เท่านั้น....
ก็ได้แต่ฝันไปวัน ๆ ว่าวันหนึ่งฉันจะต้องเป็นเว็บโปรแกรมมิ่ง เป็นเว็บมาสเตอร์.....เป็นเจ้าของกิจการบนโลกออนไลน์ให้ได้....
แล้วฝันก็ยังคงเป็นฝัน เพราะทุก ๆ ที ที่ใช้อินเตอร์เน็ตบ้าน.....
ต้องวิ่ง .....ขับรถจักรยานออกไปซื้อชั่วโมงเน็ตที่หน้าอำเภอ ซึ่งไกลจากบ้านไป 12 กิโล
และทุก ๆ ครั้งที่แอบเล่นเน็ตก็มักจะถูกบ่นเสมอ ๆ
เนื่องจากไม่สามารถโทรเข้ามาในบ้านได้...เพราะเน็ตครองเองจร้า......
ว่าไปนั่น.....ผมแอบเล่นตอนกลางคืน......แต่เน็ตไม่เข้าข้างสักที....
ต่อเน็ตทุกทีเสียงดังสนั่น...จนทุก ๆ จับได้ตลอดๆๆๆ.....
ในวัยอายุสิบกว่า ยังขาดวุฒิภาวะ.......
สมัยแห่งความรุ่งเรืองของเว็บอานาจารระบาดหนัก....
ผมคงเป็นหนึ่งในนั่นที่มักหลงไปกับความอยากรู้อยากเห็นเอาเวลาในเน็ตแบ่งเป็น 2 ส่วน
ส่วนหนึ่งค้นคว้างาน......ส่วนหนึ่งเข้าไปดูภาพดูเว็บประมาณนั้น.....
เล่นตั้งแต่เที่ยงคืนจนรุ่งสาง....ไม่รู้วันเวลาเลยสิน่า.........
ก็เพราะอย่างนี้แหละที่เด็กเล่นเกมส์แล้วติดกันง่อมแง้ม.....
เรื่องเกมส์ก็ไม่เป็นลองใครเช่นกันติดกับเขาด้วย หนังเล่นทั้งวัน....
จนวันที่ค่าไฟมาถึง.....โอ้โฮ........พันกว่าบาทในรอบหลายสิบปี....
หลังจากนั้นเป็นต้นมา.....ผมถูกตัดโอกาสจากโลกของเกมส์......
เพราะถูกด่า....ถูกดุ...อย่างหนัก.....
แล้วในที่สุดก็หักดิบ........ไม่ได้เล่นเกมส์อีกเลย
หลังจากค่าไฟแจ้งเหตุ......ผมจึงแบ่งเวลาค้นงานส่งครูและหาความบันเทิงหลังจากเที่ยงคืน....
ลดค่าใช้จ่ายไปเยอะ....อีกทั้งเล่นเน็ตได้นานขึ้น
เพราะในช่องชั่วโมงเน็ตเขียนไว้ว่าเล่นหลังเที่ยงคืน...ฟรี....
แต่จริง ๆ แล้ว ฟรีหรือไม่ก็ไม่ทราบได้.....
ที่แน่ ๆ เรื่องราวในอดีต.....ทำให้ผมต้องคิดและทำฝันให้เป็นจริง
คงมีสักวันที่เป็นวันของผม.....
แล้วการก้าวเดินสู่นักเขียน blog บ้า ๆ บอ ๆ จุดเริ่มต้นของคนออนไลน์
ที่ไม่ได้แค่เล่น และค้นคว้าข้อมูลไปวัน ๆ อีกต่อไป
กลายเป็นก้าวแรกของการเป็นคนเขียนบทความในอินเตอร์เน็ต....อีก 1 คนในมุมเล็ก ๆ แห่งนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น