วันจันทร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

โลกสมมติ

เมื่อวันเวลาเปลี่ยนไป ทำให้ฉันเริ่มเข้าใจกับชีวิตมากขึ้นที่ละเล็ก ทีละน้อย

การสั่งสมประสบการณ์ชีวิต.....เหมือนกับการหยอดกระปุกออมสิน

เมื่อผ่านไป 1 วัน 2 วัน 3 วัน

ความคิดและจิตใจก็เปลี่ยนตามไปกับการเปลี่ยนแปลง

นี้แหละที่เขามายิ่งเรียนมันยิ่งโง่ไปทุกที

เพราะอะไรละ จึงเป็นเช่นนั้น

ที่ว่ายิ่งเรียนยิ่งโง่ ก็เพราะว่า ยิ่งแสวงหา...ยิ่งพบความรู้ใหม่ ๆ ทุกวัน

ทำให้สะท้อนถึงตัวเองว่า ช่างเล็กซะเหลือเกิน...บนโลกใบนี้


เรียนเท่าไหร่มันก็ไม่จบไม่สิ้น

ชั่วชีวิตหนึ่งของคนเรา ให้เรียนจนตายก็เรียนไม่หมด

เหมือนคำในศาสนาพุทธ..สอนไว้ว่า มนุษย์เรียนรู้ได้แค่ใบไม้ในหยิบมือ

ความรู้ก็เหมือนป่า ไม่มีวันที่เราจะเก็บใบไม้ทั้งป่าได้


นี้แหละที่ทำให้ผมรู้ว่ายิ่งเรียนก็ยิ่งโง่.....เมื่อรู้ว่าโง่จึงต้องเรียนรู้กันต่อไป

ความรู้จึงเป็นสิ่งประเทืองปัญญา....เรียนรู้ตลอดชีวิตถือว่าเป็นสิ่งที่ดี....

ศาสนาพุทธสอนว่าการเรียนรู้...ต้องเรียนรู้จากตัวเอง...คือเรียนรู้ตนเองให้ดีพอ...

เรียนจากข้างใน......

พูดง่ายแต่ทำยาก...เพราะเท่าที่ผ่านมาเรียนได้แค่เปลือกอยู่เลย

ยิ่งเราไปเรียนนอกตัวเราเท่าไหร่ยิ่งทำให้เราใกล้จากตัวมากขึ้น....

น่าคิดจริง......


ที่สุดแล้วผมว่าการอยู่บนโลกใบนี้เหมือนการสมมติทั้งนั้น

เกิดมาพอแม่ก็ตั้งสมมติใหม่ก่อน ว่าผมชื่อนั้น ชื่อนี้...

โตมาอีกนิดก็สมมติให้เป็นนายนั้น นายนี้ มีหน้าที่อันนั้นอันนี้

เรียนจบนั้น จบนี้ มียศตำแหน่งนั้นนี้

แต่เมื่อสมมติจบลง ก็เหมือนกับการล้างให้หายไปหมด

และในที่สุดก็จะถูกลืมไปกับกาลเวลา....

มันคือสิ่งสมมติทั้งนั้น....


คิดได้อย่างงี้แล้วผมว่า คนเราจะใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้

ด้วยความสุข มีประโยชน์ต่อคนอื่น อยู่ในโลกสมมติอย่างสงบ....สบาย

สร้างประโยชน์โดยไม่หวังผลตอบแทน....และทำตามความฝัน...

ทำในสิ่งที่ชอบ...ไม่เบียดเบือนเพื่อนร่วมโลกเท่านี้ก็น่าจะพอ....


สุดท้ายก็สมมติ มาแล้วก็ไป......มาตัวเปล่า ไปก็ตัวเปล่า

เอาอะไรไปไม่ได้ อนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา....

วันพุธที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เทคนิคการเขียนเล่าประสบการณ์

เทคนิคการเขียนเล่าประสบการณ์

สำหรับเทคนิคนี้เป็นลักษณะงานเขียนเล่าเรื่องจากประสบการณ์....
โดยส่วนใหญ่ชาวโลกอินเตอร์เน็ต นิยมอ่านบทความเรื่องเล่าประสบการณ์.....
ที่มีลักษณะล่อแหลม.........
ซึ่งมีมากมายในเว็บบอร์ดต่าง ๆ ......
เว็บบอร์ดเฉพาะกลุ่ม เช่น เว็บ ผู้ชาย เว็บผู้หญิง เว็บวัยรุ่น เว็บเกย์ เป็นต้น....
เว็บเหล่านี้อาศัยรายได้จากบทความเรื่องเล่าประสบการณ์เสียว.....
เพื่อปลุกเร้าอารมณ์......ของผู้อ่าน
บทความ เรื่องราวต่าง ๆ เขียนบรรยายเรื่องเพศสัมพันธ์เป็นส่วนใหญ่.....
ตามหลักจิตวิทยาแล้ว.....เว็บเหล่านี้ตอบโจทย์ความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์.....
คือความต้องการทางเพศ......เพราะธรรมชาติของมนุษย์ดำรงชีวิตเพื่อการสืบพันธุ์......
พวกเว็บเหล่านี้จึงประสบความสำเร็จมีคนอ่านมากมายทั้งหญิง ชาย กระเทย เกย์.....

อันที่จริงแล้วคงตัดสินไม่ได้ว่าเป็นเรื่องถูกหรือผิด....
ก็ต้องขอบอกตามสโลแกนเดิมของผมแล้วกัน...ว่า ความคิดไม่มีถูกผิด...
แล้วแต่จะคิดเอาเอง.....
สำหรับพี่ น้องที่ต้องการฝึกเขียน.....เพื่อสื่อสารให้ถึงอารมณ์ของผู้อ่าน....
ลองหามาอ่านสักบทความ......
แล้วนำไปประยุกต์ใช้กับงานเขียนของตนเอง.....
โดยใช้ภาษาเรื่องราวที่....ไม่ล่อแหลมเหมือนเว็บเหล่านั้น......
ก็น่าจะได้กลุ่มผู้อ่านอีกกลุ่มหนึ่ง.......
แต่การเขียนเล่าประสบการณ์ตามแบบของเรา...ไม่ควรไปอิงเนื้อหา......
ที่ไม่สร้างสรรค์อย่างพวกเขา.....อาจปรับเปลี่ยน.....
เป็นเรื่องราวประสบการณ์ที่แฝงแง่คิด.....
ก่อให้เกิดประโยชน์ ประเทืองปัญญาน่าจะดีกว่านะครับ.......

สำหรับงานเขียนเล่าประสบการณ์ที่ดี ควรมีหลักพิจารณาดังนี้
1. เป็นงานเขียนที่สร้างสรรค์
2. เป็นงานเขียนที่สื่ออารมณ์
3. เป็นงานเขียนที่สนุกสนาน
4. เป็นงานเขียนที่ชวนติดตาม
5. เป็นงานเขียนที่ให้แง่คิด
6. เป็นงานเขียนที่เตือนสติ
7. และอื่น ๆ

หลักการดังกล่าวน่าจะทำให้บทความเรื่องสั้น เล่าประสบการณ์เป็นงานเขียนที่สร้างสรรค์สังคม....
ลองหัดเขียนดูนะครับ

เทคนิคเขียน blog

การเขียน blog กับเทคนิคการเขียน.....

การเขียน blog คือ การสื่อสารด้วยภาษาเขียน....
การเขียนจึงมีหลายรูปแบบและเทคนิคต่าง ๆ มากมาย ตามลักษณะของงานเขียน
สำหรับยุคโลกออนไลน์...เป็นยุคของการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการนำเสนอผลงานเขียน
เพื่อแจ้งเกิดนักเขียนหน้าใหม่..... โดยไม่จำเป็นต้องใช้วิธีการเขียนหนังสือ สื่อเรื่องราว.....
เหมือนกับคนในอดีต.....
ต้องผ่านสำนักพิมพ์ ตีพิมพ์ แล้วออกจำหน่าย....
นักเขียนที่ขาดแคลนทุนทรัพย์.......
ขาดชื่อเสียงคงต้องใช้เวลาในการสั่งสมประสบการณ์และชื่อเสียงนาน พอสมควร......
จึงจะมีผลงานตีพิมพ์...ให้ชื่นใจ.....

ซึ่งยุคนี้เป็นยุคแห่งเรีของนักเขียนโดยแท้จริง.....
ไม่มีทุน...ไม่มีชื่อเสียง...ก็สามารถเผยแพร่ผลงานเขียนของตนผ่าน blog
หรือเรียกชื่อให้สวยหรู....คือ blogger นักเขียนออนไลน์.....
แต่การเป็นนักเขียนออนไลน์ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดไปทุกอย่าง....
คือ 1 ต้องรู้วิธีใช้อินเตอร์เน็ตเป็นพื้นฐาน....
2 มีทักษะการประชาสัมพันธ์เว็บ blog ให้เป็นที่รู้จัก มิฉะนั้นก็ไม่มีคนอ่าน
3 ตกแต่งเว็บไซต์ เว็บ blog เป็น....
4 มีอุดมการณ์เป็นของตนเอง
5 ชื่นชอบการเขียน....
6 หลงรักการเรียนรู้....
7 รักการจินตนาการ....
8 ต้องการเผยแพร่ผลงานให้ผู้อื่นรับทราบ.....
9 ต้องการมีรายได้จากงานเขียน
(สำหรับข้อสุดท้่ายไม่ใช่เป้าหมายของการเขียน..... แต่เป็นของแถมสำหรับนักเขียนออนไลน์เท่านั้นเอง)

เทคนิคการเขียนที่ดี.....ต้องมีทิศทางเป็นของตนเอง.....
รู้จักพลิกแพลงตามสถานการณ์บ้างเป็นบางครั้ง....
เพราะโลกออนไลน์มีกระแสมากมาย.....
บางครั้งต้องเขียนตามกระแสบ้าง..... เพื่อเอาใจผู้อ่าน.......

การค้นหาทักษะและเทคนิคการเขียนตามสไต์รูปแบบต่าง ๆ
จึงเป็นการพัฒนาอาชีพนักเขียนออนไลน์ได้ดี....
ให้สามารถอยู่ในวงการนี้นาน ๆ......
สำหรับเทคนิคการเขียนต่าง ๆ......
เป็นสิ่งที่น่าเรียนรู้.....
ผมเองกำลังรวบรวมเพื่อนำมาแชร์ให้พี่น้องทุกท่านที่สนใจได้อ่านกัน.....
หวังว่าจะก่อให้เกิดประโยชน์กับพี่ ๆน้อง ๆ ทุกท่าน ที่สนใจเขียน blog......

ฉะนั้นสามารถเข้ามาอ่านหมวดเทคนิคการเขียน blog ได้ที่นี้นะครับ.....
ผมจะเริ่มทะยอยลงข้อมูลให้อ่านกัน.....


แถมอีกนิด
สำหรับนักเขียนออนไลน์ต้องอาศัยความอดทน....
ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา.....และไม่ท้อแท้........
การที่ผู้อ่านจะเข้ามาอ่านหรือไม่นั้น...อยู่ที่บทความและงานเขียนของเรา....
ตรงกับความต้องการของเขาหรือไม่.......
เนื่องจากโลกออนไลน์มีบทความมากมายให้เลือกอ่าน......
การพัฒนาตนเองเท่านั้นจึงทำให้อยู่ได้ยาว......
ทำ blog หลายแนว.....ช่วย...ท่านประกอบอาชีพนี้ได้รุ่งเรือง...มีเงินใช้ด้วย........

ขอให้ทุกท่านที่สนใจงานเขียน blog
ประสบความสำเร็จกับงานเขียนของท่านนะครับ