วันพุธที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2553

นักเขียนตัวโตขี้โม้..ไปวันๆ

สวัสดีครับพี่น้อง....ที่แวะเวียนมาเยือนยัง blog ของผม.....

ผมเองนักเขียนแนว.....ไร้ทิศทางที่แน่ชัด.....เขียนไปตามอารมณ์และทรงผม.......
ว่ากันเข้าเรื่องเลยครับ......
ผมเองรู้สึกว่าการเขียนเป็นสิ่งที่ท้าทายและมีเรื่องแปลกใหม่อยู่เสมอ.....
การเปลี่ยนแปลงของผมก็เริ่มมาจากจุดเล็ก...ของสังคม....ออนไลน์.....ในมุมของนักเขียน....ที่ไร้สาระ.....
แต่ก็มีสโลแกนประจำตัวคือ.......ทุกความคิดไม่มีถูกผิด...แล้วแต่จะคิดเอาเอง.....
อ่านแล้วซะใจดี.......
สโลแกนนี้ผมใช้มาตั้งแต่เริ่มเขียน blog แบบไร้สาระและไร้ทิศทางตามแนวของผม.....
ตั้งแต่ปี 49 เม้าส์ไปตามประสาคนบ้าๆ บอๆ.....(บ้าเกาหลีเป็นครั้งคราว)......
แต่ก็มีสาระนิดหน่อย.........เป็นบางเวลา......

งานเขียน blog นับว่าสร้างแรงบันดาลใจดีๆ....ให้กับคนมากกมายได้เช่นกัน....
หรืออยากสร้างสรรค์ความรู้หรือสิ่งใหม่...ก็สามารถนำมาแชร์ได้.....
บนโลกออนไลน์ให้คนได้อ่านกัน.....
นับว่าเป็นวันเวลาแห่งความสุขโดยแท้.........
หลายๆ คนอยากทำงานบนโลกออนไลน์แบบสบายๆ มีเงินใช้แบบง่ายๆ.....
เป้าหมายแรกๆ ของนักท่องออนไลน์ที่ผันตัวมาหาอาชีพ.......นักเขียน.....
แรกๆ ไฟก็น่าจะแรงดี......แต่พอทำไปสักพัก.....ก็หยุดซะงั้น.......
สาเหตุก็เพราะรายได้ไม่พอรับประทาน.....
อันที่จริงแล้ว....คนที่สนใจทำงานเขียนบนโลกออนไลน์.....ต้องมีทิศทางที่แน่ชัด....
รู้ความชอบของตนเอง.......
และทำในสิ่งที่ตนเองชอบ....งานที่ทำมันจึงจะไม่น่าเบื่อ....
คือทำได้ทุกเมื่อ......เท่านี้เอง....สิ่งที่เราตั้งใจไว้ก็สำเร็จได้ไม่ยาก......
ความท้อแท้...ความเบื่อหน่ายเป็นอุปสรรคสำคัญ....ของนักเขียนออนไลน์.....
หากคิดจะหารายได้......แบบว่ารวยๆ.....คงคิดผิดซะงั้น.....
เพราะงานเขียนบนโลกออนไลน์เป้าหมายสำคัญ....
ไม่ใช่เงิน......หรือสิ่งตอบแทนเป็นประเด็นหลัก......
ซึ่งเงินหรือสิ่งตอบแทนเป็นเพียงตัวเสริม....ให้เป็นยาชูใจ....เท่านั้นเอง....
ได้ไม่ได้ ไม่ว่ากัน...แต่ขอให้ได้เขียนเอามันส์ไว้ก่อน.....
นี่คือ สิ่งสำคัญ...ของนักเขียนออนไลน์.....จะอยู่ได้นาน...เพราะเงินไม่ใช่ทุกสิ่งของชีวิตเสมอไป....
การเดินหน้าเข้าสู่วงการเขียน blog ก็น่าสนใจเช่นกัน....
ผู้ที่ต้องการเข้าสู่วงการนี้.....ใครๆ ก็เข้ามาเขียนได้.....
เพราะไม่มีใครมาบังคับหรือปฏิเสธไม่ให้เราเขียนได้...(หากทำถูกกฎหมายนะ....คือไม่พลาดพิงคนอื่น)
เท่านี้งานเขียนเราก็อวดสายตาชาวโลกได้แล้ว.....

งานเขียนมันส์ๆ ก็มันอีกแบบ......
ไร้สาระ...แบบสาระ.....เศษเนื้อข้างเขียง....เก็บไว้คิด.....ชีวิตนี้คุณลิขิตเองได้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น