ธรรมะกล่อมจิตชีวิตนักเขียนโนเนม

วันเวลาช่างเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วจริง.......

เดินไปเดินมา....นั่งๆ นอนๆ....เวลาก็มาเกือบสิ้นปี 2010 ซะแล้ว....
ว่าไปแล้วปีนี้มีสิ่งดีๆ....เข้ามาในชีวิตหลายๆ เรื่อง.....
เริ่มแรกก็คือ เพิ่มบ้านใหม่ คือ blog แห่งนี้......
ให้เป็นแหล่งระบายความสุข........
เรื่องที่ 2.......ช่วงต้นปีงานน้อย....เลยมีเวลาศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมเยอะไปหมด......
เรื่องที่ 3........ช่วงกลางปี.....งานไหลมาเทมาจนทำแถบไม่ทัน......
จนมีอยู่งานหนึ่ง...ทำให้ผมได้เข้าไปศึกษาเรื่องธรรมะ.......
นี้แหละคือ จุดเริ่มต้นของสิ่งดีๆ ในปีนี้.......
เจอเว็บธรรมะที่ดีและมีคุณค่าหลายๆ....เว็บ....
บ้างเว็บก็เป็นเว็บแบ่งปันความรู้....บ้างเว็บก็สอนธรรมะอย่างจริงจัง......
และจนมาถึงจุดสุดยอดของเว็บธรรมะดี...คือเว็บวัด...ของท่านเจ้าคุณ....ป.อ.
ทำให้ผมได้แง่คิดธรรมะดีๆ....มาปรับใช้ในชีวิต.....ได้อย่่างเป็นสุข......
จนเลยไปถึงเรื่องของศาสนา......ทำให้เริ่มใจกว้างศึกษาศาสนาต่างๆ ที่ไม่เฉพาะศาสนาประจำชาติของเรา....
เอ้....ที่จริงแล้วทุกศาสนามีดีที่คล้ายๆ กัน.......
โดยเฉพาะเต๋า....เชน........มีความเป็นธรรมชาติดี......
ทำให้ผมได้ข้อคิดอย่างหนึ่งว่า.....ธรรมะ คือ..ธรรมชาติ...ธรรมชาติ คือ ธรรมดา....
ที่จริงแล้วทุกเรื่องคือ ธรรมดา......
ความธรรมดานี้เองที่ทำให้ชีวิตเป็นสุข.........
ที่จริงแล้วความสุขไม่ต้องแสวงหา...ให้ยุ่งยาก......
สุขจริงอยู่ที่ใจ...อยู่ไหนๆ ก็สุขได้ทุกเมื่อ.......

การเป็นนักเขียนโนเนมก็เช่นกันนับว่าเป็นธรรมดา.....
นี้ก็คือสุขแบบธรรมดา......

ผมว่าเพื่อนๆ พี่น้องที่ชอบงานเขียนและเป็นนักเขียนออนไลน์อยู่แล้วน่าจะลอง....
ศึกษาธรรมะ.....เอาแบบว่าศึกษาเล่นๆ.....แล้วท่านอาจจะได้อะไรมากกว่าคำว่าเล่นๆ...นะ...

นักเขียนตัวโตขี้โม้..ไปวันๆ

สวัสดีครับพี่น้อง....ที่แวะเวียนมาเยือนยัง blog ของผม.....

ผมเองนักเขียนแนว.....ไร้ทิศทางที่แน่ชัด.....เขียนไปตามอารมณ์และทรงผม.......
ว่ากันเข้าเรื่องเลยครับ......
ผมเองรู้สึกว่าการเขียนเป็นสิ่งที่ท้าทายและมีเรื่องแปลกใหม่อยู่เสมอ.....
การเปลี่ยนแปลงของผมก็เริ่มมาจากจุดเล็ก...ของสังคม....ออนไลน์.....ในมุมของนักเขียน....ที่ไร้สาระ.....
แต่ก็มีสโลแกนประจำตัวคือ.......ทุกความคิดไม่มีถูกผิด...แล้วแต่จะคิดเอาเอง.....
อ่านแล้วซะใจดี.......
สโลแกนนี้ผมใช้มาตั้งแต่เริ่มเขียน blog แบบไร้สาระและไร้ทิศทางตามแนวของผม.....
ตั้งแต่ปี 49 เม้าส์ไปตามประสาคนบ้าๆ บอๆ.....(บ้าเกาหลีเป็นครั้งคราว)......
แต่ก็มีสาระนิดหน่อย.........เป็นบางเวลา......

งานเขียน blog นับว่าสร้างแรงบันดาลใจดีๆ....ให้กับคนมากกมายได้เช่นกัน....
หรืออยากสร้างสรรค์ความรู้หรือสิ่งใหม่...ก็สามารถนำมาแชร์ได้.....
บนโลกออนไลน์ให้คนได้อ่านกัน.....
นับว่าเป็นวันเวลาแห่งความสุขโดยแท้.........
หลายๆ คนอยากทำงานบนโลกออนไลน์แบบสบายๆ มีเงินใช้แบบง่ายๆ.....
เป้าหมายแรกๆ ของนักท่องออนไลน์ที่ผันตัวมาหาอาชีพ.......นักเขียน.....
แรกๆ ไฟก็น่าจะแรงดี......แต่พอทำไปสักพัก.....ก็หยุดซะงั้น.......
สาเหตุก็เพราะรายได้ไม่พอรับประทาน.....
อันที่จริงแล้ว....คนที่สนใจทำงานเขียนบนโลกออนไลน์.....ต้องมีทิศทางที่แน่ชัด....
รู้ความชอบของตนเอง.......
และทำในสิ่งที่ตนเองชอบ....งานที่ทำมันจึงจะไม่น่าเบื่อ....
คือทำได้ทุกเมื่อ......เท่านี้เอง....สิ่งที่เราตั้งใจไว้ก็สำเร็จได้ไม่ยาก......
ความท้อแท้...ความเบื่อหน่ายเป็นอุปสรรคสำคัญ....ของนักเขียนออนไลน์.....
หากคิดจะหารายได้......แบบว่ารวยๆ.....คงคิดผิดซะงั้น.....
เพราะงานเขียนบนโลกออนไลน์เป้าหมายสำคัญ....
ไม่ใช่เงิน......หรือสิ่งตอบแทนเป็นประเด็นหลัก......
ซึ่งเงินหรือสิ่งตอบแทนเป็นเพียงตัวเสริม....ให้เป็นยาชูใจ....เท่านั้นเอง....
ได้ไม่ได้ ไม่ว่ากัน...แต่ขอให้ได้เขียนเอามันส์ไว้ก่อน.....
นี่คือ สิ่งสำคัญ...ของนักเขียนออนไลน์.....จะอยู่ได้นาน...เพราะเงินไม่ใช่ทุกสิ่งของชีวิตเสมอไป....
การเดินหน้าเข้าสู่วงการเขียน blog ก็น่าสนใจเช่นกัน....
ผู้ที่ต้องการเข้าสู่วงการนี้.....ใครๆ ก็เข้ามาเขียนได้.....
เพราะไม่มีใครมาบังคับหรือปฏิเสธไม่ให้เราเขียนได้...(หากทำถูกกฎหมายนะ....คือไม่พลาดพิงคนอื่น)
เท่านี้งานเขียนเราก็อวดสายตาชาวโลกได้แล้ว.....

งานเขียนมันส์ๆ ก็มันอีกแบบ......
ไร้สาระ...แบบสาระ.....เศษเนื้อข้างเขียง....เก็บไว้คิด.....ชีวิตนี้คุณลิขิตเองได้